کد مطلب:46494 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29

گنجینه پرسمان » قرآن

چرا خداي متعال پيامبراني بسيار فرستاده و هر يك از آنان با برنامه اي ويژه مردم را راهنمايي كرده است؟

براي راهنمايي بشر هم به معارف و قوانين نياز است و هم به معلّم و مربّي، يعني كسي كه با عمل، معارف و قوانين را به مردم بياموزد و تربيت عملي آنان را به عهده گيرد. از اين رو، خداي متعال در طول تاريخ همواره هم برنامه براي مردم فرستاده است و هم مربّي و آموزگار; يعني در تمام روزگاران، پيامبران يا جانشينان آنان را به عنوان راهنما به مردم معرّفي كرده و نيز دين و شريعتي شايسته و بايسته به عنوان برنامه كار آن روزگار فرو فرستاده است تا بشر بتواند در راه ترقّي و تكامل و سعادت همه جانبه خود گامهايي بلند بردارد.
افزون بر اين، در اثر عوامل گوناگون، مانند نبود وسايل كافي - چون كتاب - گاه اديان الهي پيش از اسلام، در معرض تحريف و تغيير قرار مي گرفته اند و اين امر موجب مي شده است كه پيامبري نوين براي احياي معارف وحياني و الهي مبعوث شود. سرانجام با بعثت پيامبر گرامي اسلام((صلي الله عليه وآله)) و رشد عقلاني انسان، معجزه بزرگ آن حضرت، قرآن كريم، نازل شد و بدين سان دين اسلام به عنوان دين خاتم و هميشگي انسان، نياز به برانگيخته شدن پيامبران ديگر را از ميان برد. ولي بايد دانست كه اصول اديان و برنامه هاي آسماني همه يكي و مويّد يكديگر بوده اند، همه پيامبران از خداي يگانه سخن گفته و همه آنان عمل نيك و اخلاق شايسته را ستوده و مردم را از وجود جهان پس از مرگ آگاه ساخته و بر آن بوده اند كه بشر بايد از شرك و بت پرستي و گناه و اخلاق ناپسند دوري كند.
كوتاه سخن آن كه هيچ گونه اختلاف اساسي در برنامه پيامبران به چشم نمي خورد و

ـ2ـ
تنها در بخشي از فروع دين - مانند نماز و روزه - گاه تفاوتهايي با يكديگر داشته اند و البته چنين تفاوتهايي نيز تفاوت اساسي به شمار نمي آيد.
پس، هدف همه اديان و شرايع آسماني يكي بوده و هر شريعتي، شريعت پيش از خود را كامل كرده است و سرانجام با آمدن شريعت اسلام، كه كامل ترين شرايع و اديان است، تجديد شريعت و نبوّت پايان يافته است و هدايت عملي مردم در زمان پيامبر اسلام((صلي الله عليه وآله)) با خود آن حضرت و سپس با اوصيا و جانشينان گرامي آن بزرگوار بوده است.

( بخش پاسخ به سؤالات )